പോയ വര്‍ഷം ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഇല്ലായ്മകളുടെതായിരുന്നു. ശൈഖുനാ ഇല്ലാത്ത ഒരു വര്‍ഷം. ശൈഖുനായുടെ ശ്രവണ സുന്ദരമായ പ്രഭാഷണമില്ലാത്ത ആദ്യ മിഅ്‌റാജ് സമ്മേളനം, ശൈഖുനായുടെ വശ്യമായ സനദ് ദാന പ്രസംഗം ഇല്ലാത്ത ആദ്യ പട്ടിക്കാട് സമ്മേളനം, ശൈഖുനായുടെ ഉപദേശ നിര്‍ദേശങ്ങള്‍ കേള്‍ക്കാന്‍ അവസരമില്ലാത്ത ആദ്യ റംസാന്‍ അവധി, ശൈഖുനായുടെ അധരങ്ങളില്‍ നിന്ന് ആദ്യാക്ഷരം നുകരാന്‍ സാധിക്കാത്ത ആദ്യ ക്ലാസ് ഉദ്ഘാടന വേദി, ശൈഖുനായുടെ വ്യത്യസ്തമായ ദുആകളുടെ അകമ്പടിയില്ലാത്ത ആദ്യ മമ്പുറം നേര്‍ച്ച എല്ലാം ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഇല്ലായ്മയുടെ സംഗമങ്ങളായിരുന്നു. ആ സ്‌നേഹം വഴിഞ്ഞൊഴുകുന്ന മുഖത്തിന്റെ അസാന്നിധ്യം മൂക ദുഃഖത്തിന്റെ കരിമേഘങ്ങളായി ഞങ്ങളുടെ മനസ്സില്‍ ഇരുട്ട് തീര്‍ക്കും പോലെ. അപ്പോഴും ആ അമര സ്മരണകള്‍ ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഊര്‍ജമായിരുന്നു, തലമുറകളിലേക്ക് ഈമാനിന്റെയും ഇല്‍മിന്റെയും പ്രഭ പരത്താന്‍ ആ മഹാമനീഷി ഏല്പിച്ച് പോയ എന്തോ ഊര്‍ജം ഞങ്ങള്‍ക്ക് ആ ഓര്‍മകള്‍ പകര്‍ന്നു നല്‍കുന്ന പോലെ.
ശൈഖുനാ പിരിഞ്ഞിട്ട് ഒരു വര്‍ഷം കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നുവെന്ന യാഥാര്‍ത്ഥ്യം ഉള്‍ക്കൊള്ളാന്‍ മനസ്സിനാവുന്നില്ല. ശ്രദ്ധയുടെ, കാരുണ്യത്തിന്റെ, സ്‌നേഹത്തിന്റെ കണ്ണുകള്‍ ഇപ്പോഴും ഞങ്ങളെ നോക്കി നില്‍ക്കുന്നുവെന്ന തോന്നല്‍ എന്നും മനസ്സില്‍ ബാക്കി നില്‍ക്കുന്നു.
ദിവസവും അഞ്ച് നേരത്തെ ദൈവ സ്മരണ അവിടുത്തെ മരിക്കാത്ത ഓര്‍മകള്‍ അയവിറക്കാന്‍ കൂടിയുള്ള സമയമാണ് ഞങ്ങള്‍ക്ക്. ഓരോ സമയത്തും റൂമിന് മുന്നില്‍ നോക്കി നില്‍ക്കുന്ന ആ മുഖം മനസ്സില്‍ തെളിയും, സമയം വെറുതെ പാഴാക്കി അലസരാവരുതെന്ന കര്‍ശന നിര്‍ദേശം അന്ത്യവിശ്രമ സ്ഥാനത്ത് നിന്നു പോലും വിളിച്ച് പറയുന്നതായി തോന്നും. പള്ളി മുറ്റത്ത് അന്തിയുറങ്ങുന്ന ആ മഹാമനീഷിയെക്കുറിച്ചുള്ള മധുരോര്‍മകള്‍ ജീവിതത്തില്‍ എന്നും കൂടെയുണ്ടാവുമെന്ന് തീര്‍ച്ച. ചില ഓര്‍മകള്‍ക്ക് മരണമില്ല. കാലം ചെല്ലും തോറും അവയുടെ മാറ്റ് കൂടിക്കൊണ്ടേയിരിക്കും. കാലത്തിന്റെ നിലക്കാത്ത കറക്കത്തില്‍ അവ കൂടുതല്‍ ശക്തിപ്പെട്ട് കൊണ്ടേയിരിക്കും. ഭാവി തലമുറ ആ ഓര്‍മകളെന്നും ഓമനിച്ച് കൊണ്ടേയിരിക്കും. ശൈഖുനായെ കുറിച്ചുള്ള ഓര്‍മകള്‍ അത്തരത്തിലുള്ളവയാണ്. ആ മധുര സ്മരണകള്‍ മനസ്സില്‍ കൊത്തി വെച്ച ശില്പം പോലെ നിലനില്‍ക്കും, ഒരു പോറലു പോലുമേല്‍ക്കാതെ അവ ഞങ്ങള്‍ക്കെന്നും ഊര്‍ജം പകര്‍ന്ന് കൊണ്ടേയിരിക്കും, സമുദായത്തിന്റെ മുന്നോട്ടുള്ള ഗമനത്തില്‍ ശൈഖുനായുടെ ആത്മീയ നേതൃത്വം എന്നും ദാറുല്‍ ഹുദാക്ക് കരുത്തായിരിക്കും, തീര്‍ച്ച.
ശൈഖുനാ പിരിഞ്ഞിട്ട് ഒരു വര്‍ഷം കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നുവെന്ന യാഥാര്‍ത്ഥ്യം ഉള്‍ക്കൊള്ളാന്‍ മനസ്സിനാവുന്നില്ല. ശ്രദ്ധയുടെ, കാരുണ്യത്തിന്റെ, സ്‌നേഹത്തിന്റെ കണ്ണുകള്‍ ഇപ്പോഴും ഞങ്ങളെ നോക്കി നില്‍ക്കുന്നുവെന്ന തോന്നല്‍ എന്നും മനസ്സില്‍ ബാക്കി നില്‍ക്കുന്നു.
ദിവസവും അഞ്ച് നേരത്തെ ദൈവ സ്മരണ അവിടുത്തെ മരിക്കാത്ത ഓര്‍മകള്‍ അയവിറക്കാന്‍ കൂടിയുള്ള സമയമാണ് ഞങ്ങള്‍ക്ക്. ഓരോ സമയത്തും റൂമിന് മുന്നില്‍ നോക്കി നില്‍ക്കുന്ന ആ മുഖം മനസ്സില്‍ തെളിയും, സമയം വെറുതെ പാഴാക്കി അലസരാവരുതെന്ന കര്‍ശന നിര്‍ദേശം അന്ത്യവിശ്രമ സ്ഥാനത്ത് നിന്നു പോലും വിളിച്ച് പറയുന്നതായി തോന്നും. പള്ളി മുറ്റത്ത് അന്തിയുറങ്ങുന്ന ആ മഹാമനീഷിയെക്കുറിച്ചുള്ള മധുരോര്‍മകള്‍ ജീവിതത്തില്‍ എന്നും കൂടെയുണ്ടാവുമെന്ന് തീര്‍ച്ച. ചില ഓര്‍മകള്‍ക്ക് മരണമില്ല. കാലം ചെല്ലും തോറും അവയുടെ മാറ്റ് കൂടിക്കൊണ്ടേയിരിക്കും. കാലത്തിന്റെ നിലക്കാത്ത കറക്കത്തില്‍ അവ കൂടുതല്‍ ശക്തിപ്പെട്ട് കൊണ്ടേയിരിക്കും. ഭാവി തലമുറ ആ ഓര്‍മകളെന്നും ഓമനിച്ച് കൊണ്ടേയിരിക്കും. ശൈഖുനായെ കുറിച്ചുള്ള ഓര്‍മകള്‍ അത്തരത്തിലുള്ളവയാണ്. ആ മധുര സ്മരണകള്‍ മനസ്സില്‍ കൊത്തി വെച്ച ശില്പം പോലെ നിലനില്‍ക്കും, ഒരു പോറലു പോലുമേല്‍ക്കാതെ അവ ഞങ്ങള്‍ക്കെന്നും ഊര്‍ജം പകര്‍ന്ന് കൊണ്ടേയിരിക്കും, സമുദായത്തിന്റെ മുന്നോട്ടുള്ള ഗമനത്തില്‍ ശൈഖുനായുടെ ആത്മീയ നേതൃത്വം എന്നും ദാറുല്‍ ഹുദാക്ക് കരുത്തായിരിക്കും, തീര്‍ച്ച.
